چگونه دانش آموزانم را به انجام کار گروهی و به دست آوردن مهارت عملی در دروس کار و فناوری تشویق نمایم
| دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
| بازدید ها | 6 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 373 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 29 |
چکیده
دانش آموزانی که از طریق یادگیری فعال به یادگیری می بردازند نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه از تجربه یادگیری لذت بیشتری نیز می برند .حتی اگر دبیر بهترین سخنران باشد ودر تمام مدت جلسه درسی به سخنرانی بپردازد ممکن است یادگیری صورت گیرد اما این یادگیری به اندازه یادگیری که در موقعیت فعال به وجود می آید کامل جامع وپایدار نیست . به نظر بین وویتاکر یکی ازمهمترین راهبرد های فعال کردن دانش آموزان در فرآیند یادگیری ازگروهها مطالعه در کلاس و فراهم کردن فرصت بحث تبادل نظر وپرسش و باسخ است (بین وویتاکر 2000)
اینجانب …. دبیر …. آموزشگاه …. شهرستان … در اقدام پژوهی فوق الذکر بر آنم که از طریق مشارکت و فعالیت و کار گروهی و روش تدریس فعال دانش آموزانم را به درس کار و فناوری علاقه مند سازم. طرح اقدام پژوهی حاضر با هدف بهبود عملکرد دانش آموزان در انجام کارگروهی در مهارتهای عملی درس کار و فناوری گردآورس شده است. ابزارهای گردآوری کارهای عملی دانش آموزانی است که به منظور تعیین سطح علاقه و نگرش دانش آموزان به انجام کار گروهی در کارهای عملی کار و فناوری بود که اعتبار آن از سوی صاحب نظران مورد تأیید قرار گرفته است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص گردید که عملکرد دانش آموزان در سطح پایینی قرار دارد. راه حل های اعمال شده در این طرح ضمن بهره گیری از مشارکت ونظرات ذیربطان شامل آموزش مهارت کار گروهی در انجام کار عملی مطرح کردن موضوع با مدیر مدرسه و درخواست کمک از مدرسه بود. پس از انتخاب راه حل ها با ابزارهای استفاده شده در شواهد یک به ارزشیابی اقدام پرداختیم که نتایج حاصل کار عملی دانش آموزان نشان می دهد که عملکرد آنها در شواهد یک بیشتر است.
مقدمه
انسان می تواند با توانایی هایی که خداوند در اختیارش گذاشته و با استفاده از امکانات طبیعی و قدرت تفکر دست به اختراع و خلاقیت بزند.
استفاده از ابزار و منابع و امکانات طبیعی به دانش و کسب مهارت نیاز دارد و انسان این مهارت ها را به مرور زمان و کسب آموزش و تجربه به دست می آورد. این مهارت ها برای رفع نیازهای زندگی فردی و اجتماعی لازم است. مهارتهای عملی امر آموزش را تسهیل می کند و یادگیری مطالب درسی را با معناتر ، کامل تر و در نتیجه مفیدتر خواهد کرد. آزوبل و برونر به استفاده از وسایل دیداری و شنیداری و کارگاهی تأکید می کردند و معتقد بودند که با استفاده از این وسایل می توان به درجه بالایی از آگاهی و مهارت عملی دست یافت. استفاده ی هم زمان از دروس تئوری و عملی در مدارس و استفاده از وسایل کمک آموزشی در قالب کارگاهی می تواند به بهبود آموزش و یادگیری کامل تر منجر شود. همچنین موفق شدن در ساخت وسیله کارگاهی باعث برخورداری از اراده و اعتماد به نفس قوی، قدرت تصمیم گیری و ابتکار، خلاقیت و نوآوری، سلامت فکر و بهداشت روانی، رابطه ی مستقیمی با میزان و چگونگی عزت نفس و احساس خود ارزشمندی فرد دارد. و همچنین امروزه در اصطلاح و درمان اختلالات شخصیتی و رفتاری کودکان و نوجوانان نظیر کمرویی و گوشه گیری، لجبازی و پرخاشگری تنبلی و کمرویی به عنوان اولین و مؤثرترین گام به پرورش احساس عزت نفس، تقویت اعتماد به نفس و مهارتهای فردی و اجتماعی آنان می پردازند. مسئله عزت نفس و اعتماد به نفس از اساسی ترین عوامل در رشد مطلوب شخصیت نوجوانان است. نوجوانانی که دارای احساس عزت نفس قابل توجهی هستند نسبت به همسالان خود در شرایط مشابه، پیشرفت تحصیلی و کارآمدی بیشتری از خود نشان می دهند و افرادی خلاق و خودکفا و کارآمد و از دیدگاه روشنتری برخوردار هستند.
دانلود چگونه دانش آموزانم را به انجام فعالیت های ورزشی ترغیب نمایم
| دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
| بازدید ها | 2 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 45 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 24 |
چکیده :
در جوامع امروز آموزش بی‌تردید نقش اصلی را در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایفا می‌کند و عیار توسعه در هر کشوری را با میزان سرمایه‌گذاری برای کودکان و نوجوانان آن کشور می‌سنجند. دلیلش هم روشن است. سرمایه اصلی کشور نیروی انسانی است. در حال حاضر 15 میلیون دانش‌آموز حساس‌ترین سال‌های زندگی خود را در مدرسه می‌گذرانند، لذا توجه به این قشر جامعه، نشانه‌ای است برای اثبات توجه به آینده. امروز وظیفه آموزش و پرورش تنها انتقال میراث فرهنگی گذشته به نسل حاضر نیست. اگرچه این هدف اهمیتی در خور توجه دارد. اما این دانش زمانی ارزشمند خواهد بود که دانش‌آموز علاوه بر سلامت ذهنی به لحاظ روحی و جسمی هم در سلامت باشد و در سایه این سلامت آمادگی ورود به جامعه بزرگتر را داشته باشد. در این رهگذر ورزش وسیله‌ای بسیار مناسب برای ایجاد چنین فضایی است. از سال 1306 به صورت رسمی و اجباری بنا شد که تمام دانش‌آموزان روزانه یک ساعت درس تربیت بدنی را بگذرانند. از آن تاریخ تاکنون 82 سال می‌گذرد. در طول این سال‌ها ورزش مدارس دستخوش کمترین تغییر و تحول بوده است و زنگ ورزش به نوعی ساعت فراغت برای دانش‌آموزان به حساب می‌آید. حتی برخی مدیران و معلمان هم با استفاده از این زمان به تدریس دروس خود می‌پردازند، این در حالی است که حساسیت سنی دوران دانش‌آموزی بر هیچ کس پوشیده نیست.
در هرم مولر آمده است که ورزش دانش‌آموزی باید در قاعده قرار گیرد و بعد از آن ورزش همگانی قهرمانی و حرفه‌ای. در این شرایط است که هرم پایدار می‌ماند. وقتی قاعده باریک باشد راهی وجود ندارد. طبق برنامه درسی ایران دانش‌آموزان باید 12 سال درس تربیت بدنی بخوانند اما اگر از یک دیپلمه خواسته شود 15 دقیقه نرمش صحیح انجام بدهد نمی‌تواند و نمی‌داند. شاید دلیل این باشد که نیروهای متخصص این درس را تدریس نمی‌کنند و چون خودشان این کار را بلد نیستند به دانش‌آموزان هم چیزی نمی‌آموزند. بنده در اقدام پژوهی فوق تصمیم بر این گرفته ام که راهکار های علاقه مند کردن دانش آموزان را به درس تربیت بدنی مورد بررسی و تحلیل قرار دهم.
مقدمه
ورزش مدارس پس از سال‌ها رکود داشته و نتوانسته است به ماهیت اصلی خود برسد و آنچه در زنگ ورزش دیده می‌شود چیزی نیست که به هدف اصلی نزدیک باشد و حتی می‌توان گفت گاهی زنگ ورزش در مدارس قربانی دشواری دروس ریاضی، علوم و... می‌شود. در حالی که برای رشد ورزش قهرمانی در کشور توجه به ورزش دانش‌آموزی نوعی الزام و اجبار است و زمان شروع ورزش برای بسیاری از رشته‌ها مقطع ابتدایی است اما دانش‌آموزان ابتدایی تا پایه سوم حتی معلم ورزش هم ندارند و نبود امکانات و فضای ورزشی مدارس هم به مشکلات دامن می‌زند.